Reklama
David Chipperfield Architects, który pracował nad renowacją Nowego Muzeum w Berlinie i Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Londynie, przygotuje koncepcję architektoniczną renowacji Centralnego Biura Telegraficznego przy ulicy Twerskiej w Moskwie.
„Naszym celem jest ożywienie go jako miejsca dla biznesu i życia społecznego, spotkań i komunikacji dla dobrobytu.
Reklama
Zakończył się główny etap budowy nowego mostu zaprojektowanego przez architekta Renzo Piano w Genui. Konstrukcja o długości 1 km na autostradzie łączącej Włochy z granicą francuską zastąpi zbudowany w latach 60. most Morandi, który zawalił się w sierpniu 2018 r. z powodu ulewnych deszczy, zabijając 43 osoby.
Pochodzący z Genui Piano (który zaprojektował Centrum Pompidou i Whitney Museum of American Art w Nowym Jorku) zaprojektował wiadukt z zaokrąglonym dnem przypominającym dno statku, jako hołd dla morskiej historii miasta.
Reklama
Wilton House w hrabstwie Wiltshire był wiejską rezydencją rodziny Herbert, hrabiów Pembroke, od 1544 roku. Dom jest najbardziej znany ze swojej okazałej południowej fasady z 1630 roku i słynnego „podwójnego sześciennego holu”, w którym wisi duży portret czwartego hrabiego i jego rodziny autorstwa Antonisa van Dycka.
To właśnie czwarty hrabia Pembroke, autor książki o Wilton House, John Martin Robinson, zachęca czytelnika do uznania wyjątkowego wkładu w stworzenie legendarnej posiadłości. Jako Lord Szambelan, hrabia nadzorował królewski projekt budowlany wybitnego architekta Inigo Jonesa. Ten ostatni również odegrał znaczącą rolę w Wilton, ale pośrednio – najpierw, w latach trzydziestych XVI wieku, przez Isaaca de Coe, a w latach 1647-1652, kiedy pokoje państwowe były przebudowywane po pożarze, przez Johna Webba. Ten „zespół dekoratorów Inigo Jonesa” pracował pod kierunkiem samego czwartego hrabiego Pembroke.
Reklama
Wiodący wietnamski rzecznik ds. architektury, Vo Trong Nghia, ujął to w następujący sposób: „Nie można po prostu umieścić drzewa na budynku i powiedzieć, że jest to zielona architektura”. Chociaż, jak potwierdza ta książka, praktyka, o której wspomina, nie jest mu obca. Projekty Vo Trong Nghia podzielone są na dwa tomy wydania zatytułowanego Erecting Nature: jeden tom zatytułowany jest „Green”, drugi „Bamboo”; każdy z nich opatrzony jest krótkim wstępem napisanym przez niestrudzonego krytyka architektury Philipa Jodidio.
Prace opisane w tomie Bamboo zostały zamówione głównie przez branżę hotelarską i turystyczną, chociaż ich cicha godność nie jest zbyt zgodna z takimi funkcjami. Wykorzystanie bambusa jest zakorzenione w wielu kulturach azjatyckich. Jest to zarówno materiał budowlany – elastyczny, mocny, lekki, tani i przyjazny dla środowiska – jak i element naturalnego krajobrazu.
Reklama
Dworzec kolejowy Liège-Guillemins jest wyjątkowym belgijskim zabytkiem. Stworzony przez geniusza architektury Santiago Calatravę, piękny dworzec wygląda jak gigantyczna płaszczka. Jego pofałdowany dach o powierzchni 32 000 metrów kwadratowych jest podtrzymywany przez 39 stalowych łuków, cud nowoczesnej inżynierii i wysokiej sztuki budowlanej. Budynek nie ma bocznych fasad, dzięki czemu jest jak najbardziej otwarty na miasto. Zbudowana w 2009 roku stacja kosztowała 437 milionów euro, ale Liège twierdzi, że każdy zainwestowany cent jest uzasadniony: przyciągnęła turystów i radykalnie przekształciła południowo-zachodnią dzielnicę Guillemin, wcześniej znaną z sex shopów i tanich hoteli.Dziś znajdują się tam designerskie sklepy, punkty gastronomiczne, restauracje i kawiarnie, a w 2015 roku wybudowano wieżowiec Paradise Tour, obok którego znajdują się modne mieszkania. Najwyraźniej, aby wesprzeć rozwój i inne przedsiębiorcze „ruchy” oraz odświeżyć pamięć o architektonicznym arcydziele, biznesmeni z Liège, kierowani przez kolekcjonera Stéphane’a Uhodę (Uhoda Group – dużego europejskiego dostawcę), wymyślili projekt „tuningu” stacji. Zaprosili oni gwiazdę sztuki współczesnej Daniela Burena do stworzenia na stacji instalacji w jego charakterystycznym stylu.
Reklama
