Tradycyjna chińska architektura zawiera odniesienia do bambusowych budynków, które pozostały z późniejszych form kamiennych i terakotowych – podobnie jak język architektoniczny kamiennych budynków w starożytnym basenie Morza Śródziemnego odzwierciedlał wcześniejsze drewniane konstrukcje. W niektórych częściach Azji bambus jest nadal używany jako rusztowanie. Jednak to kolumbijski architekt Simon Velez wzbudził zainteresowanie Vo Trong Nghia możliwościami tego materiału.
Reklama
Wykorzystując bambus, wietnamski architekt osiągnął niezwykłe rezultaty: materiał został włączony do laminatów, włączony do systemów sklepień, włączony do krat. Lekkie, otwarte struktury przedstawione na ilustracjach mają paradoksalną monumentalność, tworząc nowoczesne, niemal majestatyczne przestrzenie, które harmonizują z pięknem natury. Postrzeganie otoczenia jest jedną z mocnych stron Vo Trong Nghia: pięciokątna willa w zatoce Halong wydaje się nawiązywać do słynnych „głów cukru” klifów otaczających zatokę, podczas gdy „Bamboo Stalactite”, struktura stworzona na Biennale Architektury w Wenecji w 2018 roku, przywodzi na myśl sieci rybackie zawieszone w słońcu.
